عشق یخ زده

عشق یخ زده

عاشقانه
عشق یخ زده

عشق یخ زده

عاشقانه

روز عشاق مبارک

هرروز روز سپاس گذاری از خداوند است

زیرا که عشق را آفرید تا یادمان باشد کسی هست برای عاشق بودن

تا با تمام وجود به او بگوییم

عشق من روزت مبارک

 

 

 

بقیه عکس ها در ادامه مطلب

ادامه مطلب ...

مناجات

پروردگارا! 

قلبم تشنه ی نور و عشق توست! 

 هر روز به افکار و آرزوهایم بیا!

به رویا هایم، در خنده ها و اشکها یم 

از سر رحمتت در فراموشی هایم پدیدار شو.  

به عبادتم، به کار، به زندگی و مرگم بیا! 

  از سرلطف و عشق، هر روز و هر لحظه

بامن باش!

کلمات قصار امام حسین (ع)

:: هر کس خدا را بپرستد و حق بندگی او را بجای آورد , خداوند به او بیش از آنچه می خواهد می رساند .
:: اگر سه چیز نبود , هرگز فرزند آدم سر تسلیم فرو نمی آورد : فقر و نیازمندی , بیماری و مرگ .
:: اسقاط تدریجی خدا بر بنده خود , این است که تمام نعمتها را بر او می بخشد و شکر و سپاس را از او می گیرد.
:: بخیل کسی است که در سلام کردن بخل ورزد. نیز می فرمایند : به کسی که سلام نداده اجازه صحبت ندهید.
:: کسی از نظر مقام و منزلت بزرگوارتر است که به زرق و برق دنیا در دست هر که باشد ارزش قائل نشود.
:: هر کس از کار فرو ماند و راه تدبیر بر او بسته شود , کلیدش مداراست.
:: بپرهیز از کاری که برای آن ناچار به عذرخواهی شوی . زیرا مومن نه بدی کند و نه پوزش طلبد ولی منافق هر روز بدی می کند و عذر می خواهد .
:: خداوندا مرا با احسان خود , فزون طلب منما و با بلا و گرفتاری ادب مکن. 

 

           

من نه عاشق بودم...

من نه عاشق بودم 

و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من

من خودم بودم و یک حس غریب

که به صد عشق و هوس می ارزید

 من خودم بودم و دستی که صداقت می کاشت

گر چه در حسرت گندم پوسید 

من خودم بودم و هر پنجره ای

که به سرسبزترین نقطه بودن وا بود

و خدا می داند سادگی از ته دلبستگی ام پیدا بود

من نه عاشق بودم 

و نه دلداده گیسوی بلند 

و نه آلوده به افکار پلید  

من به دنبال نگاهی بودم

که مرا از پس دیوانگی ام می فهمید

آرزویم این بود  

دور اما چه قشنگ

تا روم تا در دروازه تور

تا شوم چیده به شفافی صبح...

  

منو تو کم بودیم

خواستنی ها کم نیست، منو تو کم بودیم
خشک و پژمرده و تا روی زمین خم بودیم
گفتنی ها کم نیست، منو تو کم گفتیم
مثل هزیان دم مرگ از آغاز چنین درهم و برهم گفتیم
دیدنی ها کم نیست، منو تو کم دیدیم
بی سبب از پاییز جای میلاد اقاقی ها را پرسیدیم
چیدنی ها کم نیست، منو تو کم چیدیم
وقت گل دادن عشق روی دار قالی
بی سبب پرتاب گل سرخی را ترسیدیم
خواندنی ها کم نیست، منو تو کم خواندیم
من و تو ساده ترین شکل سرودن را در معبر باد...
با دهانی بسته، وا ماندیم.
منو تو کم بودیم...