ولنتاین مبارک

به نام تو به یاد تو برای تو... 

تقدیم می کنم به تمامی عاشقان وفا و دوستی                                         
تقدیم به چشم هایی که در راه ماندند و دل هایی که آنها را راندند
تقدیم به اشک هایی که غرورشان شکست و عهدهایی که کسی آنها را نبست.

 

                              ... بیا به زیبایی گل سرخ به عطر یاس به لحظه ی پاک تولد به پاکی طلوع

                                           به غم انگیزی غروب به عروس فصل ها یعنی پاییز (زمستون)

                                           ماهی قرمز و به همه ی زیبایی ها و نشانه های ایمان

                                                      به سبزی جنگل به وسعت دل به استواری کوه به قطره ها ی

                                               شبنم به آیه های باران به لحظه ی زیبای وصال به پولکهای

                                                                   به هم وفا دار باشیم ...  

تنها

به نام حق

به نام آنکه دوستی را آفرید، عشق را ، رنگ را ... به نام آنکه کلمه را آفرید.

و کلمه چه بزرگ بود در کلام او و چه کوچک شد آن زمان که می خواستم از او بگویم.

 
سالهاست دچارش هستم. و چه سخت بود بی دلی را ، ساختن خانه ای در دل.

 
و این دل بی نهایت، چه جای کوچکی بود برای دل بیتابش.

او رفت و من نشناختمش . در تمام میخک های سر هر دیوار، آواز غریبش را شنیدم

 
اما نشناختمش. همان گونه که بغض های گاه و بیگاهم را نشناختم.

 
فقط آنقدر او را شناختم که در سایه های افتاده به کلامش، به دنبال جای پای خدا باشم.

 

اینجا، هر چه هست، جز با صداقت او و کلام و نقش های او، حوض بی ماهیست.

 
شاید مزرعه ای باشد با زاغچه ای بر سر آن

زاغچه ای که هیچکس جدی نگرفتش .

اینجا را هدیه اش می کنم، به آن کس که برای سبدهای پرخوابمان، سیب آورد.

 
حیف که برای خوردن آن سیب، تنها بودیم . چقدر هم تنها ...