نسیم

نسیم می وزد، آنچه می ماند ارزش  گل هاست . زندگی قطره قطره

ذوب می شود و آنچه می ماند خاطره هاست. آنچه دل را تباه 

می کند و قلب را می شکند جدایی است و آنچه به زندگی رونق  

 می بخشد محبت و دوستی است.

 پس  دوست بدارید تا دوستتان بدارند.

                   

زندگی

زندگی هنر نقاشی کردن است

بدون استفاده از پاک کن .

سعی کن طوری زندگی کنی

که وقتی به گذشته بر می گردی

نیازی به پاک کن نداشته باشی.

                                 

سکوت

ســــــکــــــــو ت

سکوت دردناک است اما در سکوت است که همه چیز شکل می گیرد و در زندگی ما

لحظه هایی  هست که تنها کار ما باید انتظار کشیدن باشد.

درون هرچیز در اعماق هستی نیرویی هست که چیزی را می بیند و می شنود که هنوز قادر

به درکش نیستیم.

 هر آنچه امروز هستیم از سکوت دیروز زاده شده است.

عشق

سیب سرخی به من بخشید رفت

ساقه سبز دلم را چید ورفت

عاشقی های مرا باور نکرد

عاقبت بر عشق من خندید و رفت

اشک در چشمانه سردم حلقه زد

                     بی مروت گریه هام را دید رفت

                    

تنها

به نام حق

به نام آنکه دوستی را آفرید، عشق را ، رنگ را ... به نام آنکه کلمه را آفرید.

و کلمه چه بزرگ بود در کلام او و چه کوچک شد آن زمان که می خواستم از او بگویم.

 
سالهاست دچارش هستم. و چه سخت بود بی دلی را ، ساختن خانه ای در دل.

 
و این دل بی نهایت، چه جای کوچکی بود برای دل بیتابش.

او رفت و من نشناختمش . در تمام میخک های سر هر دیوار، آواز غریبش را شنیدم

 
اما نشناختمش. همان گونه که بغض های گاه و بیگاهم را نشناختم.

 
فقط آنقدر او را شناختم که در سایه های افتاده به کلامش، به دنبال جای پای خدا باشم.

 

اینجا، هر چه هست، جز با صداقت او و کلام و نقش های او، حوض بی ماهیست.

 
شاید مزرعه ای باشد با زاغچه ای بر سر آن

زاغچه ای که هیچکس جدی نگرفتش .

اینجا را هدیه اش می کنم، به آن کس که برای سبدهای پرخوابمان، سیب آورد.

 
حیف که برای خوردن آن سیب، تنها بودیم . چقدر هم تنها ...