خدا

من خدا را دارم
کوله بارم بر دوش.. سفری میباید.
سفری بی همراه.. گم شدن تا ته تنهایی محض.
سازکم با من گفت: هر کجا لرزیدی
از سفر ترسیدی
تو بگو از ته دل
(من خدا را دارم) من و سازم چندیست که فقط با اووییم..
 

وقتی سکوت خدا را در برابر راز و نیازت دیدی، نگو خدا با من قهر است!! او به تمام کائنات فرمان سکوت داده تا حرف دل تو را بشنود. پس حرف دلت را بگو...