عید مبعث مبارک

 معجزه خاتم

حرا، لحظه‏ های شکوهمندی را به تماشا نشسته است.

آسمان به فرش نزدیک شده است تا اوج روح فرشیان را با مقیاس‏های آسمانی بسنجد و ناتوان است و «اقرا بسم ربک...» زمین را می‏لرزاند.

محمّد صلی‏الله‏علیه‏و‏آله اینک تنها امین زمینی‏ها نیست؛ او امین آسمانیان شده است. او امین خداوند است و این‏بار، امانت، آیه‏های روشن وحی است و صاحبان امانت، آن سوی حرا.

و محمّد باید از کوه سرازیر شود و به سمت آنان بشتابد. باید آنها را نیز در این معجزه سهیم کند.

او «رحمة للعالمین» است.

امین خدا از کوه پایین می ‏آید و خداوند، از جلوه ذات خود بر روی زمین، می‏بالد به فرشتگان و از پنجره‏های آسمان، عرشیان، سرک می‏کشند تا بار رسالت را بر روی دوش خیرالمرسلین ببیند.

و امین خدا با گام‏های استوار، به سمت خانه در حرکت است .

عطر آیه‏های روشن آسمان بر لبانش جاری است.

قلبش از معارف آسمان و زمین آکنده است.

روحش از پله‏های آسمان بالا رفته است و درجه‏های روشن نور را بی ‏پروا از زیر گام‏هایش می‏گذراند.

عظمت انسان مشهود است بر اهل آسمان و زمین.

روشنی، تازه تولد یافته است در کوچه پس کوچه‏ های داغ مکّه و آیه‏ها از زبان انسان، آهنگ دیگری دارد؛ آهنگ عبودیت، آهنگِ «وحده لا اله الا هو»، «قولو لا اله الا الله تفلحوا».

و گویی زمین است که مبعوث شده است و بار آسمان اینک بر دوش زمین است.

زمین، استوار، آسمان را بر دوش دارد.

زمین، مرکز ثقل آفرینش است و محمّد صلی ‏الله ‏علیه ‏و ‏آله ، معجزه خاتم.

أللّهُمّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ. 

                           عید مبعث بر همگان مبارک.